Cmentarz żydowski – Kirkut został założony w 1882 r. na działce znajdującej się pomiędzy obecnymi ulicami: Powstańców 1863 roku, Zbigniewa Pęckowskiego i Józefa Piłsudskiego. Z czasem na jego terenie wzniesiono dom przedpogrzebowy (tahara), w którym dokonywano rytualnej ablucji zwłok. Budynek ten służył jednocześnie jako mieszkanie dozorcy cmentarza.

Podczas II wojny światowej na polecenie Niemców wyrwano płyty nagrobne i wykorzystano je do utwardzania dróg. Dziś na terenie cmentarza zachował się jedynie fragment jednego z nagrobków. Przetrwał też budynek domu przedpogrzebowego. Na krańcu cmentarza znajduje się ogrodzona zbiorowa mogiła Żydów, zgładzonych po likwidacji miechowskiego getta. Świadek tamtych wydarzeń Józef Wlazło, przymuszony przez Niemców do pogrzebania zwłok wspomina: Zapędzili mnie z kilkoma innymi mieszkańcami miasta na posesję Bochnera (znajdująca się na terenie getta). Na ziemi leżały zwłoki: trzy albo cztery kobiety (Rachela Strosberg i jej córki).Był tam elektryk Gruszka, którego osobiście znałem. Był też ogrodnik który pracował u szefa Sicherheitspolizei Philippa Riediengera, oraz rzemieślnicy żydowscy, którzy wykonywali usługi dla Niemców, policjanci żydowscy. Kazano nam załadować zwłoki na wozy konne, a potem zawieźć na kirkut. Tam złożyliśmy ich we wspólnym grobie. Potomkowie zamordowanych wznieśli w tym miejscu grobowiec, na którym umieszczono napis o treści:” Tu spoczywa około 35 ofiar żydowskich, którzy zostali zamordowani przez zbirów hitlerowskich dnia 23 XI 1942r. m. innymi Rachela Strosberg, córka Lola i Dora z Brzeska Nowego”.

Obok, na kamiennym bloku o nieregularnych kształtach, wyryto Gwiazdę Dawida. Przy napisie polskim został umieszczony napis hebrajski. Litery TNCBH zgodnie z tradycją żydowską oznaczają formułę: ” Niech dusza jej będzie związana w wieniec życia wiecznego” („Techi Niszmato Crura Becror ha-Chaim”)