prof. Wincenty Kućma
Wincenty Kućma, rzeźbiarz i medalier, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie
Urodził się 25 maja 1935 roku w Zbelutce w województwie świętokrzyskim w rodzinie Józefa i Katarzyny z domu Libuda.
Jest absolwentem Liceum Technik Plastycznych w Kielcach (z tego czasu pochodzą pierwsze rzeźby artysty). Po liceum zdawał na Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Mimo pozytywnie zdanego egzaminu nie został przyjęty, dlatego początkowo uczestniczył w zajęciach jako wolny słuchacz. A w 1957 roku został przyjęty go na drugi rok studiów na Wydziale Rzeźby w pracowni prof. Wandy Ślędzińskiej.
Dyplom ukończenia akademii otrzymał w roku 1962. Pięć lat później rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną na tej artystycznej uczelni jako kierownik Pracowni Przestrzeni na Wydziale Form Przemysłowych.
Od 1995 roku profesor zwyczajny, od 2015 roku Honorowy Profesor ASP im. Jana Matejki w Krakowie.
W swojej twórczości zajmuje się rzeźbą monumentalną i małą formą rzeźbiarską, medalierstwem, rysunkiem, projektowaniem wnętrz sakralnych oraz urbanistyką.
Swoje prace prezentował na ponad 40-tu wystawach indywidualnych i ponad 100-tu zbiorowych w Polsce i za granicą. Laureat wielu konkursów rzeźbiarskich (jeszcze będąc studentem wziął udział w konkursie na projekt Pomnika Męczeństwa dla Tarnowa, zdobywając drugą nagrodę), w których zdobył kilkadziesiąt nagród, a wśród nich Nagrodę Miasta Krakowa, nagrodę l. stopnia Ministra Kultury i Sztuki, I nagrodę „Rzeźba roku”: 67, 73, 77; II nagrodę Biennale w Barcelonie, nagrodę II st. Ministerstwa Obrony Narodowej, nagrodę II st. Ministerstwa Budownictwa. W 1999 roku za wybitne osiągnięcia w pracy twórczej i dydaktycznej z zespołem Katedry Sztuk Wizualnych na Wydziale Form Przemysłowych ASP w Krakowie otrzymał nagrodę l. st. Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Jego prace można podziwiać w zbiorach wielu polskich i zagranicznych muzeów, m.in. w muzeach narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, w muzeum medalierstwa we Wrocławiu i Barcelonie, Muzeum Sztuki w Sofii, w Muzeum Dantego w Rawennie, w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa.
Do ważniejszych prac monumentalnych prof. Kućmy należą: „Idea Kopernika (1978), Pomnik Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku (1985), Pomnik Poległym w obronie Ojczyzny (1989), Pomnik Powstania Warszawskiego (1989), Pomnik Macieja Miechowity (2013).
W bogatym dorobku rzeźbiarskim znajdują się m.in.: Płaskorzeźba Chrystusa (1965), Serce Macedonii (1971), Dojrzewanie (1974), Żołnierz Września (1977), Łuny dymów krematoryjnych (1978).
Odznaczony wieloma odznaczeniami m.in., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski Złotym Medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Orderem Odrodzenia Polski Polonia Restituta II klasy Komandorskim z Gwiazdą, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze „Gloria Artis”, Złotym Medalem Ojca świętego Jana Pawła II oraz Nagrodą im. Św. Brata Alberta. Krzyżem Komandorskim Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego. W 2019 roku otrzymał Order Orła Białego.
Honorowym Obywatelem Miechowa został 16 marca 2015 roku.