Szkoła dla Rodziców!

czwartek, 28 marca 2013

22 marca odbyło się trzecie spotkanie w ramach warsztatów. Tym razem Miechów odwiedziła Dorota Zawadzka „Superniania”. O godz. 12.00 rozpoczęło się szkolenie pn.: „Autorytet nauczyciela – jak go zdobyć i utrzymać?” dla nauczycieli z terenu Gminy Miechów, a następnie o godz. 17.00 rodzice mogli porozmawiać z Dorotą Zawadzką na tematy związane z wychowywaniem swoich pociech. Nie brakowało pytań ani trudnych tematów.

Dwa tygodnie wcześniej odbyły się warsztaty dotyczące niezamierzonych zranień oraz dobrej komunikacji z dziećmi prowadzone przez Katarzynę Wnęk-Joniec.

Fragment książki Katarzyny Wnęk-Joniec „Nie przydeptuj małych skrzydeł”:

„Nie wymagaj, żebym był taki jak inni. Pozwól mi być sobą. Pozwól mi zdobywać moje szczyty w moim własnym tempie…

Bardzo lubię słuchać, gdy mówisz mi, że mnie kochasz. To wcale nie jest dla mnie takie oczywiste i nie zawsze jest pewne. Każdy z nas potrzebuje dobrych, ciepłych słów, by żyć, by rozwijać skrzydła.

Gdy upominasz mnie – nie oceniaj mnie, ale wyłącznie moje zachowanie. Nie przekreślaj mnie, nie poniżaj. Możesz krytykować moje zachowanie, ale nie mnie, człowieka. Oceniaj to, co robię, nie oceniaj mnie. Nie przezywaj mnie. Jeśli nie umiem czegoś, nie mów: jesteś głupi! Jeśli rozlałem sok, nie nazywaj mnie niezdarą. Nie mów do mnie: bałaganiarz, zapominalski, fujara, ciapa, maluch… Nie przezywasz tak znajomych. Ja nie staję się człowiekiem, ja nim już jestem. Dopiero uczę się wielu rzeczy i mam prawo do popełniania błędów, do ”nieumienia”. Do rozlewania, rozsypywania, do nierozumienia praw i zasad rządzących prawem przyrody, światem uczuć… Ty, mój opiekun, mądry dorosły, także czasem popełniasz błąd. Tobie też czasem coś się nie udaje. A jednak nikt Ciebie nie przezywa, nie wyśmiewa. Może Ty, dorosły, wiesz, gdzie mieszkają klocki, a gdzie kredki. To, że tego nie mogę zapamiętać, nie oznacza, że jestem głupi.

Nie odczytuj, nie nazywaj za mnie świata. Dla mnie. Nie ucz, że kamyki są brzydkie, a patyki brudzą. Że różowe jest miłe, a brązowe – mniej. Że powinienem lubić panią z kiosku. Że sosna jest ładna, a dąb odstrasza powyginanymi gałęziami. Że śliczne są bajeczki o misiach… Że powinienem bawić się klockami. Że piękne jest to, co się Tobie podoba”.

W związku z dużym zainteresowaniem projektem zwiększono liczbę miejsc na poszczególne zajęcia. Więcej na temat projektu znajdą Państwo tutaj.